چیزی «اصغر نماند
چیزی «اصغر نماند
چیزی از موزه «اصغر بیچاره» باقی نماند
| مسعود زنده‌روح کرمانی – رییس انجمن عکاسان ایران درپی درگذشت اصغر بیچاره عکاس سینما اظهار کرد: انگار یک قانون شده، آدم‌هایی که سن‌شان بالا می‌رود فراموش می‌شوند و کسی به این موضوع توجه نمی‌کند که این شخص، باتجربه و پیشکسوت است و اطلاعات زیادی در زمینه‌ی حرفه‌اش دارد. او در خانه‌اش امکانات و تجهیزات خوبی برای به‌وجود آمدن یک موزه داشت که متأسفانه مجبور شد به‌دلیل مشکلات مالی آن‌ها را بفروشد و اکنون هم چیز خاصی از موزه‌ی او باقی نمانده است.او ادامه داد: این اتفاقات باید باعث شود چشم‌مان را باز کنیم. آنچه از تجهیزات عکاسی و موزه اصغر بیچاره مانده، شاید ۱۰ درصد کل آن چیزی باشد که قبلا وجود داشت. امیدواریم این امکان وجود داشته باشد که نگاتیوها و عکس‌های باقی‌مانده از او حداقل به‌عنوان بخشی از موزه‌های عکاسی حفظ و نگه‌داری شود.زنده‌روح به فعالیت‌های بیچاره در زمینه‌ی عکاسی سینما اشاره کرد و گفت: اصغر بیچاره در دوره‌ای که کار می‌کرد، علاقه‌اش به سمت سینما بود. به همین دلیل، شاید همین علاقه به سینما و بازیگری، او را به عکاسی سوق داد. در دورانی که کسی دنبال این حرفه نمی‌رفت، در سینما حضور داشت و کارهای صحنه‌ای از جمله عکاسی انجام می‌داد.رییس انجمن عکاسان ایران همچنین اضافه کرد: آرشیو عکس او از سینما، یک آرشیو غنی است. بیچاره به‌دلیل علاقه‌اش به این حرفه، در فیلم‌ها نقش عکاس را بازی و حتی گاهی با نام خودش، یعنی اصغر بیچاره در فیلم حضور پیدا می‌کرد. از این هنرمند کارهای خوب و شاخصی در حوزه‌ی عکاسی سینما به ثبت رسیده است.اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت. اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال 1309 در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال 1325 آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، 1330) بود.بیچاره علاوه بر عکاسی، در چند فیلم نیز بازی کرده است از جمله: رفیق (ایرج قادری)، کوسه جنوب (ساموئل خاچیکیان)، ناخدا خورشید (ناصر تقوایی)، ای ایران (ناصر تقوایی)، چهره (سیروس الوند)، دو خواهر (کامبوزیا پرتوی)، جنگجوی پیروز (مجتبی راعی)، بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان‌آرا)، مزاحم (سیروس الوند)، نان و عشق و … موتور 1000 (ابوالحسن داودی) و بانوی من (یدالله صمدی). او همچنین به‌جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است. |
چیزی از موزه «اصغر بیچاره» باقی نماند
| مسعود زنده‌روح کرمانی – رییس انجمن عکاسان ایران درپی درگذشت اصغر بیچاره عکاس سینما اظهار کرد: انگار یک قانون شده، آدم‌هایی که سن‌شان بالا می‌رود فراموش می‌شوند و کسی به این موضوع توجه نمی‌کند که این شخص، باتجربه و پیشکسوت است و اطلاعات زیادی در زمینه‌ی حرفه‌اش دارد. او در خانه‌اش امکانات و تجهیزات خوبی برای به‌وجود آمدن یک موزه داشت که متأسفانه مجبور شد به‌دلیل مشکلات مالی آن‌ها را بفروشد و اکنون هم چیز خاصی از موزه‌ی او باقی نمانده است.او ادامه داد: این اتفاقات باید باعث شود چشم‌مان را باز کنیم. آنچه از تجهیزات عکاسی و موزه اصغر بیچاره مانده، شاید ۱۰ درصد کل آن چیزی باشد که قبلا وجود داشت. امیدواریم این امکان وجود داشته باشد که نگاتیوها و عکس‌های باقی‌مانده از او حداقل به‌عنوان بخشی از موزه‌های عکاسی حفظ و نگه‌داری شود.زنده‌روح به فعالیت‌های بیچاره در زمینه‌ی عکاسی سینما اشاره کرد و گفت: اصغر بیچاره در دوره‌ای که کار می‌کرد، علاقه‌اش به سمت سینما بود. به همین دلیل، شاید همین علاقه به سینما و بازیگری، او را به عکاسی سوق داد. در دورانی که کسی دنبال این حرفه نمی‌رفت، در سینما حضور داشت و کارهای صحنه‌ای از جمله عکاسی انجام می‌داد.رییس انجمن عکاسان ایران همچنین اضافه کرد: آرشیو عکس او از سینما، یک آرشیو غنی است. بیچاره به‌دلیل علاقه‌اش به این حرفه، در فیلم‌ها نقش عکاس را بازی و حتی گاهی با نام خودش، یعنی اصغر بیچاره در فیلم حضور پیدا می‌کرد. از این هنرمند کارهای خوب و شاخصی در حوزه‌ی عکاسی سینما به ثبت رسیده است.اصغر بیچاره، قدیمی‌ترین عکاس سینمای ایران، پس از تحمل یک دوره بیماری ۲۲ خردادماه براثر عوارض ناشی از سرطان حنجره در آمریکا درگذشت. اصغر بیچاره با نام مستعار «علی‌اصغر ژوله» در سال 1309 در تهران متولد شد. او کار خود را به‌عنوان عکاس و کپی‌کار عکس فیلم‌های خارجی برای ویترین سینماها، از سال 1325 آغاز کرد. شروع فعالیت او در سینما نیز با عکاسی از فیلم «دستکش سفید» (پرویز خطیبی، 1330) بود.بیچاره علاوه بر عکاسی، در چند فیلم نیز بازی کرده است از جمله: رفیق (ایرج قادری)، کوسه جنوب (ساموئل خاچیکیان)، ناخدا خورشید (ناصر تقوایی)، ای ایران (ناصر تقوایی)، چهره (سیروس الوند)، دو خواهر (کامبوزیا پرتوی)، جنگجوی پیروز (مجتبی راعی)، بوی کافور، عطر یاس (بهمن فرمان‌آرا)، مزاحم (سیروس الوند)، نان و عشق و … موتور 1000 (ابوالحسن داودی) و بانوی من (یدالله صمدی). او همچنین به‌جز بازیگری و عکاسی، مسوولیت‌های دیگری را مانند مدیر تهیه، طراحی صحنه و مدیر تدارکات برعهده داشته است. |
چیزی از موزه «اصغر بیچاره» باقی نماند